Schone reclame met een korreltje zout

Hoe komt het toch dat de helft van alle reclameboodschappen over was- en schoonmaakproducten gaat? Vanwaar die obsessie met hygiëne?

Vandaag moet alles ‘hygiënisch schoon’ zijn. De vaat mag geen zichtbaar en zelfs geen onzichtbaar vuil meer bevatten. Schande als je wasgoed niet stralend wit is! Lichaams- en andere geurtjes moeten op alle mogelijke manieren bestreden worden. En zo kan ik er nog wel een paar bedenken.

Wat betekent eigenlijk deze stortvloed aan dergelijke boodschappen? Dat hygiëne werkelijk zo belangrijk is, of dat er grof geld verdiend wordt met waspoeder, shampoo en luchtverfrissers? Het laatste lijkt mij een stuk waarschijnlijker.

Wat opvalt is dat reclameboodschappen in Nederland een stuk nuchterder zijn. Alsof daar de stilzwijgende overeenkomst bestaat tussen reclamejongens en publiek: ‘wij weten dat jullie weten dat wij jullie er proberen op te leggen’. Dat levert ironische reclameboodschappen met humor op die best onderhoudend zijn. Denk maar aan Cora van Mora. In Vlaanderen blijven zeemzoete stemmen op heel ernstige toon dingen aanprijzen die geen mens nodig heeft, alsof we idioten zijn die alles geloven wat ons verteld wordt.

Onze voorouders hadden genoeg aan groene zeep, azijn en sodakristallen om alles schoon te houden. Het onzichtbare vuil verdween er misschien niet mee, het milieu was in elk geval een stuk minder vervuild én hun kinderen hadden veel minder last van allergieën, eczeem en astma.